imkansız askıma yazıyorum

kimseye anlatamadıgım kadar acıkca anlatacagım size hikayemi...
2008 yılıydı universitemdeki ilk senemdi onu gordugum ilk zaman..
yanımdan bir gecisiyle bile icim erirdi oyle utangac oldugumu falan dusunmeyin sakın dusundugunu anında soyleyen pek biseyden cekinmeyen klasik bir koc kızıyım demem yeterlidir diye dusunuyorum.ama bu cok farklıydı sanki ilk ben bir ilk okul cocugu tecrübesiz saf hatta salak denebilcek bir vaziyete bürünüyordum onu gordugum an.
gozgoze gelişlerimiz sayılıydı belkide evet ama ben pek bir cogunu hatırlıyorum iste oda farkındaydı ona karsı aptallıgımın.adını bile bilmedigim bu cocuktan tek haberi olan simdilerde kanlı bıcaklı oldugum arkdasım onun sadece muhendisliklerdin olabılcegini soyledi.beni en cok sasırtan bana hic ulasmaya calısmamıs olmasıydı.O uzun boylu guzel yuzuyle ve yaa dogru attıgı saclarıyla hıc aklımdan cıkmadı...
sonraki sene aynı okulda gecirdigimiz son senemizdi.daha sonra hayatıma giren cocuk bile unutturamadı bana adını bılmedıgım o cocugu..
simdi 2013 yılındayız ve sacma sapan bir sekilde kapalıcarsıda karsılastık o bir donercide bense kuznimle kuyumcunun onunde...onu gorunce dizlerim titremeye basladı yere yıgılmadan kolundan tutup kactım kuznimin!
biliyorum yanımdakini erkek arkadasım sandi hatta bizi kesin sozleniyor sandı altınlara bakarken...
kendimi inanılmaz bir sekilde cagresiz hissediyorum hemde cok.sadece o son bakısı unutmuyorum hemde hic onu dusunurken yıllar sonra karsıma cıktı ve ben hic birsey yapamadım...
ondan sonraki gunlerde evimin cook uzak olmasına ragmen solugu kapalı carsıda aldım kar kısta.ama o yoktu...
oturdugu donercide calısanlara sordum ama tek acıklamam uzun boylu beyaz tenli be saclarını yana atııgıydı bu yeterli degildi.saatlerimi gecirdigim donerciden beni izleyen kamera gozume carptı ve hemen doenrciyi goren kameraların oldugu dukkanları gezdim cagresizdim.son olarak yalvar yakar bir dukkandan 6 snlik kamera kaydına ulastım!onu kameradan bile gormek beni oyle cok heycanlandırmıstıkı o daracık catı katında carpntıdan bayılabilirdim!
ekrandan cekme kamera kaydı telefonumda iyice bozuk gorunuyordu.elimde goruntusu olsa bile adını bıle bılmedıgım bu cocugu bulabılmek icin hic bir cagrem yoktu!tek bildigim sey aklımı ondan alamadıgım gece onunla uyuyp sabah onunla uyandıgım!
lutfen sapık oldugumu falan dusunmeyin sadece ait oldugum diger yarımın o olduguna cok inanıyorum onu aramadıgım arkdaslık sitesi kalmadı
mezun oldugum universitenin bir yıllıgı bıle olmadıgından ki binlerce mezun icinden onu bulmam da imkansız :(
hayatımda hicbirsey icin bukadar cabalamadım...
umarım kader bizi tekrar karsılastırır Allahtan dilegim bu..ozaman onun yanına gidip konusucagıma kendime soz verdim ne olursa olsun...
eger bir gun karsılasırsak bunu sizinle paylasıcam lutfen ogune kadar bana sans dileyin...