KIMIN AKLINA GELIRDI KI

O Sabah pazar olmasina ragmen erkenden kalkmisti oysa her pazar saat 10.00 kadar uyur pijamalarini cikarmadan elini yuzunu yikar annesinin hazirladigi kahvaltisini yapar tv nin kumandasini alir butun gun tv karsisinda oturur durur du. Ne olmustuda erkenden kalkmis ustunu giymis ti ne kendisi ne annesi buna bir anlam veremedi.
cuzdanini kontrol etti aynanin karsisin da kravatini duzelti annesinin ellini öptü evden cikti hizli adimlarla otobus duragina yöneldi okadar hizli yuruyorduki kendisi bile anlamiyordu bu telasinin nendenini.
Biraz bekledikten sonra otobus tam zamaninda geldi oysa mesai gunleri hic de zamanin da gelmeyen hatta bazen yarim saati bulan gecikmeyle gelen otobus bile tam zamanin da gelmisti.
Ahmet icin hic de alismadik birgun du bu gun hersey saat gibi duzenli bir sekilde ilerliyor du saskin bir ifade ile mutrluk arasi bir gulumseme vardi yuzun de otobusun camin dan disariyi seyrediyor du birden oturdugu yerden kalkti otobus olmasina karsin ayakta yolculuk etmek istemisti oysa hic yapmaz hatta inecegi duraga kadar uyur du.
eli otobusun duracak dugmesine gitti otobus durak ta durdu kapilar acil di ahmet otobusten indi hic inmedigi bir durak ti saga sola bakti karsiya gecti tekrar ayaklarinin onu hizli bir sekilde kendisine de anlamsiz gelen ama karsi koyamadigi bir istikamete goturmesine engel olamiyor hatta hosuna bile gitigini dusundugu bir sirada dukan tabelalarindan birinde söyle bir yazi okudu "GIRMEDEN,GÖRMEDEN,GITME" ilgisini cekti dukanin önünde durdu kapisini yokladi acikti iceri girdi tezgahta hayellerindekin den dah guzel bir bayan kendisine;
-Günaydin nasil yardimci olabilirim die sordu.Ahmetin ogune kadar duyudugu en guzel ses tonuydu bu.
-............
cevap veremedi dukanin icinde bir iki tur atiktan sonra tezgahtar tekrar sordu
-Günaydin efendim nasil yardimci olabilirim
Amet kizin yüzüne bakti kelimelerinede hakim olamiyordu sanki kalbi agzinda atiyordu tezgahtara hic dusunmeden
-Benimle evlenirmisiniz dedi
kiz saskin di Ahmedin yuzune bakti biraz sessizlikten sonra
-bilmem ki diye bildi Ahmet sorusunu tekrarladi
-Benimle evlenirmisiniz
kiz bu hic beklemedigi soruya bilincsiz ce
-evet dedi
adresler alinip verildi
sonrasin da kiz istendi söz kesildi Ahmet le mustakbel esi Selin bir ara mutfakta yanliz kaldi Selin Ahmete ilk karsilastiklari pazari anlatti Ahmetin agzi acik kalmisti kendi yasadiklarinin aynisini Selin de yasamisti bilincsiz bir sekil de hemde...
AHMET VE SELIN EVLEDILER SIMDI EVLILIKLERININ 30.YILINI KUTLUYORLAR VE ILK TANISTIKLARI GUNDEN BU YANA HIC BIR PAZAR GEC KALKMIYORLAR.
bu hikayeden de anlasilacagi uzere bazen kendimizi kistlamadan öylece hayatin icine birakmali ve kaderimizin bize neler yasatacagini görmeliyiz hesapsizca